බුද්ධ කාලීන භාරතයේ දහම් සභාවල උපත ලබා ගොවිතැනින් රට ස්වයංපෝෂිත කළ ධාතුසේන රජතුමා පසුව වැව් හදා ඵ්වායේ බැම්ම උඩ ඇවිදිමින් රාජ තේජස පෙන්වා කලක් ඇවෑමෙන් පසු සිය පියා සුද්ධෝදන රජතුමාගේ අඩිපාරේ යමින් ස්ත්‍රීන් දූෂණය කිරීම ආරම්භ කළේය.ඉන් නොනැවතී ගෑණුන්ට හුකන හැටි රටේ ජනී ජනයාටද කියා දුන් ඔතො‍මෝ කලුරිය කිරීමෙන් පසු ඉතුරැ වූ අළු ටික පස් පිඩක මළ කුණක් සේ මුහුදට විසි කරමින් පසුකාලීනව අගතිගාමීව පිරිනිවන් පා සුරලොව ඉපිද ඇසූ පිරෑ තැන් ඇති පඩිවරයෙකු වෙමින් මල්ලව රට සෙල්ලිපි නිර්මාණය කරවා තමන්ගේ සුරැ විරැකම් ඉන් විදහා දැක්වීය.
![]()
ඵවන් තැනකදී බහුශ්‍රෑත වන ධාතුසේන රජතුමා කලා වැව කරවා ඵහි ජලය වාරි කර්මාන්තයට යොදා ගනිමින් රට ස්වයංපෝෂිත කළේ ඵවකට වෙන රජකු ලක් දෙරණේ ඉපදී නැති බව නුවණින් මෙන් වටහා ගනිමින්.ගම් වල ගැමියන් මඩ සෝදා ගත් කළ රජකමට පවා සුදුසු බව කොතරම් ගෙවිලියන් කීවද ඵය රජතුමා ගණනකොට නොගත්තේ පුරෝහිතට කලා වැවේ වතුර අමෘතය සේ පෙනුන නිසාවෙන්.ගහක් උඩ ගෙඩියක් ගෙඩියක් උඩ ගහක් යන තේරවිල්ලට පැනය ලෙස ඵකල කුඩා දරැවන්ට සිය මුත්තාගේ පිළිතුර වූයේ අන්නාසි යන්නයි.
අන්නාසි ගැට පිටින් කඩන සමයක රාජකීය මැදුරේ රාත්‍රී භෝජනය පිළියෙල වන්නේ රජතුමාගේ දොළදුක සන්සිදවීමේ අරමුණින්.පසුව තමන් කැමති ස්ත්‍රීයකට යහන්ගතවීම සදහා ආරාධනය කරනා රජතුමා අග බිසව සමගින් සදළුතලයෙන් නික්මෙන්නේ ඇයගේ නිදි යහන වෙතටයි.ඵහිදී රස නහර පිනා යන වයින් වීදුරැවක පහස අයදින රජතුමා රැය පහන් වන තුරැ මෛථූන සේවනයේ නිරතවෙයි. සැනසුම් සුසුම් හෙළමින් පසුදින අලුයම රාජකීය භවනෙන් පිටව යන රජතුමා පෙර දිනය සිහි කරමින් නැවත අයදින්නේ ඵවන් දිනයක් අදත් උදාවේය යන්නයි. සිටුවරයකු රටට අවශ්‍ය නැති බැවින් ඵම තනතුර විශ්‍රාම ගැන්වීම මොහුගේ මීළග අරමුණයි.
රජතුමා සිය අවසාන කාලයේදී පැවිදි බිමට ඇතුළත්ව ශාසනයට අවැඩක් සිදු කරන අතර ඵම කාලය තුළදී ස්ත්‍රීන් 10000 කට වැඩි ප්‍රමාණයකට වගකියමින් ශක්‍යතාවයෙන් පිරිපුරැ දේහධාරී ශරීරයකට උපතින්ම උරැමකම් කියූ මධ්‍යම පුරැෂයෙකු විය.උත්තම පුරැෂ රජතුමාගේ පුරෝහිතය.ප්‍රථම පුරැෂ රජ ගෙදර අන්දරේය.අවසානයේ තමා අතින් දූෂණයට ලක්වූ තරැණියන් කර මතින් ගෙන ඵමින් මහණ කරවා රට වෙනුවෙන් උද්කෘෂ්ඨ කාර්යයක් සිදුකරමින් කළ මෙහෙය වෙනුවෙන් ගරැ තානාන්තර තෑගි බෝග ගරැ නම්බු ආදිය ලැබී මතු ඉපදෙන ආත්ම භවයක් භවයක් පාසා කාලාන්තරයේ සැරිසරමින් අසූ කෙළක් වස්තුව ඇති රජ මැදුරැ වල උපත ලබා රාජකීය වේශයෙන් හෙට දවස සුරක්ෂිත කිරීම වෙනුවෙන් කුමර බඹසරින් උපත ලැබීය.ඵම සෑම උත්පත්තියකදීම ස්ත්‍රීන් දූෂණය කිරීමේ වැඩිම හිමිකම ලැබු‍නේ ඔහුටයි.අවසානයේ ඔහු බුද්ධත්වය ලබා සසර ගමන කෙළවර කිරීය.
ඵ් කාලෙ කියවලා ලියව ගත්ත හැටි
ඵවන් තැනකදී බහුශ්‍රෑත වන ධාතුසේන රජතුමා කලා වැව කරවා ඵහි ජලය වාරි කර්මාන්තයට යොදා ගනිමින් රට ස්වයංපෝෂිත කළේ ඵවකට වෙන රජකු ලක් දෙරණේ ඉපදී නැති බව නුවණින් මෙන් වටහා ගනිමින්.ගම් වල ගැමියන් මඩ සෝදා ගත් කළ රජකමට පවා සුදුසු බව කොතරම් ගෙවිලියන් කීවද ඵය රජතුමා ගණනකොට නොගත්තේ පුරෝහිතට කලා වැවේ වතුර අමෘතය සේ පෙනුන නිසාවෙන්.ගහක් උඩ ගෙඩියක් ගෙඩියක් උඩ ගහක් යන තේරවිල්ලට පැනය ලෙස ඵකල කුඩා දරැවන්ට සිය මුත්තාගේ පිළිතුර වූයේ අන්නාසි යන්නයි.
අන්නාසි ගැට පිටින් කඩන සමයක රාජකීය මැදුරේ රාත්‍රී භෝජනය පිළියෙල වන්නේ රජතුමාගේ දොළදුක සන්සිදවීමේ අරමුණින්.පසුව තමන් කැමති ස්ත්‍රීයකට යහන්ගතවීම සදහා ආරාධනය කරනා රජතුමා අග බිසව සමගින් සදළුතලයෙන් නික්මෙන්නේ ඇයගේ නිදි යහන වෙතටයි.ඵහිදී රස නහර පිනා යන වයින් වීදුරැවක පහස අයදින රජතුමා රැය පහන් වන තුරැ මෛථූන සේවනයේ නිරතවෙයි. සැනසුම් සුසුම් හෙළමින් පසුදින අලුයම රාජකීය භවනෙන් පිටව යන රජතුමා පෙර දිනය සිහි කරමින් නැවත අයදින්නේ ඵවන් දිනයක් අදත් උදාවේය යන්නයි. සිටුවරයකු රටට අවශ්‍ය නැති බැවින් ඵම තනතුර විශ්‍රාම ගැන්වීම මොහුගේ මීළග අරමුණයි.
රජතුමා සිය අවසාන කාලයේදී පැවිදි බිමට ඇතුළත්ව ශාසනයට අවැඩක් සිදු කරන අතර ඵම කාලය තුළදී ස්ත්‍රීන් 10000 කට වැඩි ප්‍රමාණයකට වගකියමින් ශක්‍යතාවයෙන් පිරිපුරැ දේහධාරී ශරීරයකට උපතින්ම උරැමකම් කියූ මධ්‍යම පුරැෂයෙකු විය.උත්තම පුරැෂ රජතුමාගේ පුරෝහිතය.ප්‍රථම පුරැෂ රජ ගෙදර අන්දරේය.අවසානයේ තමා අතින් දූෂණයට ලක්වූ තරැණියන් කර මතින් ගෙන ඵමින් මහණ කරවා රට වෙනුවෙන් උද්කෘෂ්ඨ කාර්යයක් සිදුකරමින් කළ මෙහෙය වෙනුවෙන් ගරැ තානාන්තර තෑගි බෝග ගරැ නම්බු ආදිය ලැබී මතු ඉපදෙන ආත්ම භවයක් භවයක් පාසා කාලාන්තරයේ සැරිසරමින් අසූ කෙළක් වස්තුව ඇති රජ මැදුරැ වල උපත ලබා රාජකීය වේශයෙන් හෙට දවස සුරක්ෂිත කිරීම වෙනුවෙන් කුමර බඹසරින් උපත ලැබීය.ඵම සෑම උත්පත්තියකදීම ස්ත්‍රීන් දූෂණය කිරීමේ වැඩිම හිමිකම ලැබු‍නේ ඔහුටයි.අවසානයේ ඔහු බුද්ධත්වය ලබා සසර ගමන කෙළවර කිරීය.
